The Pourtrait – by Forest

I bag, don’t set me free, just wait,
Feel sadness, sorrow, pain behind my smile…
You don’t remember me, or maybe I have changed,
Sucked dry, injured, buried for a while.

Now tide will never feel again the moon,
Forever mute torn strings of silver harp,
My songs, my words forgotten, lost, untrue,
Will vanish, stay abandoned, melt and hide.

Your eyes… like jewels in the necklace,
Bronze… your hair like metal of the ancient kings.
Not me, I’m lost forever, and my voice,
Become uncurtain murmur in the green.

My tears? Only salty drops, no more,
You do not have to listen, free to leave,
I know my fault, my crime. And I deserve
The death for stealing kisses like a thief.

Read Full Post »

Your Portrait – By Kate

ვცდილობ მოვახდინო შენი პორტრეტის წარმოსახვა…
იცი, ძნელია…
ძალიან ძნელია…
ვცდილობ მოვახერხო შენი პორტრეტის გახსენება…
და არდავიწყება…

გარეგნობის მხრივ რომ შეგეხო…
მმმ…
ამ შემთხვევაში მახსენდება შენი ძალიან სევდიანი თვალები. ვიღაც იფიქრებს, რამე 2გინალური გეთქვაო, ისედაც ყველა თვალებს უკვირდება გარეგნობაშიო, მაგრამ ყლეზე მკიდია ვიღაცეები. ნუ მამენტ შემეძლო ფეხებზე დამეკიდა, მაგრამ ჩემი ფეხები უფრო ძვირფასია ჩემთვის, ამიტომ მკიდია იმაზე, რაც არ მაქვს. ანუ ფეხებიც კი მეზედმეტება დაკიდებისთვის. ხოდა სევდიანი. ამას მე მაშინაც ვამჩნევდი, როდესაც პატარა ვიყავი და მერეც, როდესაც გავიზარდე. ძალიან სევდიანი თვალები მახსენდება. სულ მიკვირდა, ასეთ მხიარულ და მოუსვენარ ადამიანს რატომ აქვს სევდიანი თვალებიმეთქი?! ფერი არ მახსოვს, მგონი მწვანე ან ყავისფერი, ან უფრო სწორად მწვანე ყავისფერში გარდამავალი. რავი, ჩემთვის ყველა სევდიანი თვალი ამ ფერთან ასოცირდება. წყლიანი თვალები ყოველთვის ამფერი მგონია ხოლმე. და ვინაიდან აღარ მახსოვს შენი თვალის ფერი, ამიტომაც მოდი, ჩავთვალოთ, რომ მწვანე გქონდა.
ბოხი ხმა. იცი პატარაობაში ბიჭებს არ აქვთ ხოლმე ბოხი ხმა, ასაკის მატებასთან პარალელურად უბოხდებათ და უვაჟკაცდებათ, მაგრამ შენ გქონდა. ტონალობის აწევაც რომ არ იყო საჭირო, ისეთი звонкий ხმა… მიუხედავად იმ ფაქტისა, რომ მამაკაცის ბოხ ხმაზე მუდამ გართულება მქონდა, შენი ხმა მაღიზიანებდა. ნუ, აი ვერ ვიტანდი შენს ხმას. აი რასაც ჰქვია, ხმაურიანი ადამიანი იყავი რა. მოუსვენარი, ცელქი, მხიარული. მაგრამ არასოდეს ეს არ ყოფილა გამაღიზიანებელი, შენი ბოხი ხმისგან განსხვავებით. ბიჭო, არადა ვგიჟდები მამაკაცურ ხმაზე, მაგრამ შენი ხმა არ ჯდებოდა ჩემი გემოვნების დიაპაზონში.
დიდი ყბები. აი ძალიან მიყვარს ისეთი, მამაკაცური ყბები, მაგრამ შენ რაღაც ისეთი გქონდა, რომ მე არ მომწონდა.
სიმაღლე. ხო, მაღალი იყავი. მიყვარს მაღალი ბიჭები, მაგრამ ამ შემთხვევაშიც შენ ვერ შემოდიოდი ჩემი გემოვნების დიაპაზონში.
ანუ გარეგნობით რომ მოვახდინო შენი წარმოსახვა, დიდი არაფერი. ერთი ჩვეულებრივი ბიჭი იყავი.
სხვა დანარჩენის მხრივ რომ შეგეხო…

Read Full Post »

შენი პორტრეტი – By Battery is Low

ცის კიდეზე ჩამოკონწიალებული ღრუბლები წითელ პარასკევს გლოვობდნენ…
ერთ შავ და ბნელ სასახლეში (საავადმყოფოში)
ბავშვი დაიბადა…
დიდი წვალების შემდეგ გადაარჩინეს დედაც და ბავშვიც..
გარეთ წვიმდა..
გაზაფხულის თითქოს თბილი წვიმა აღელვებული და აფორიაქებული იყო..
ხალხი შეღებილი კვრეხებით და პასკებით ხელში დაირებოდნენ…
მალე აღდგომა დგებოდა…
წითელ პარასკევს ეკლესიებში გლოვის დღეაა..
გოგლგოთას მთაზე უფალი აწამეს…
დასცინეს ცილი დასწამეს და დაუნდობლად დალუსმრეს ჯვარზე..
შენ კი იბადები გლოვისთვის…
ეს ნება იყო..უფლის წვეთებად დაიბადე..
მისი ცრემლი ხარ თვალზე..
მგლოვიარ სახეზე მუდამ ღიმილი დაგკრთის..
გულში კი ისევ ცრემლებია ტბის ფერ გუბედ..
სიკვდილიო დაბადებაო..
ისევ იმ დღეს წავალ როცა დავიბადე..
არ დამიტიროთ..
ცრემლები არა საჭირო..
მე თავად ცრემლი წავალ და თქვენს ცრემლებსაც თან წავიღებ…

Read Full Post »

Your Portrait – By Nachito

i am a painting…
> when I’m without make up, i look like draft. I reasamble complete picture when I am with it… my life is to paint…oh, how many stupid lines I have dashed… but still these lines make it more desirable and deeper… my love is dark blue paint with pink points and mixture of black and white in it… still I can’t find exactly this colour… my sadness is gray, which is chosen by mistake, because of searching in vain… my hope is a bit beauty of the picture… only one thing I wish I could make disappear without any trace is the frame…

Read Full Post »

შენი პორტრეტი – By Liliani

უსახური ხარ…
ადამიანი რომელიც ვერაფერს ხედავს, არაფრის შემჩნევა არ უნდა…

ადამიანი რომელსაც ბუნებამ ყველაფერი მისცა რომ ყოფილიყო სრულყოფილი და არა პირველყოფილი…..

Read Full Post »

შენი პორტრეტი – By Nemorez

Read Full Post »

შენი პორტრეტი – By Paranoidis_dzma

წერას აუთლუქშივე ვიწყებ ..

იყო დრო შენი პორტრეტისათვისათვის ერთი ხელის მოსმაც კი მყოფნიდა რომ დამეხატე … ახლა დრო შეიცვალა, შეიცვალე შენც და წარმოიდგინე შევიცვალე მეც … ადრე ცელქი, ველური და მიუკარებელი იყავი, დაჯდებუდი კუთხეში და საათობით მიყურებდი, მაკვირდებოდი გაოცებული, თითქოს თვალებში შემციცინებდი სათანადო მომენტი რო გეპოვა და კალთაში ჩამხტომოდი … გიყვარდა ჩემს კალთაში მოკალათება, გიყვარდა ნაზად რომ გეფერებოდი თავიდან ვიწყებდი და ხერხემლის ბოლომდე ჩავაყოლებდი ხოლმე ხელს, ვატყობდი რომ გსიამოვნებდა, მაგრამ არ იმჩნევდი … უცებ წამოხტებოდი, იქვე კრესლოზე მოკალათდებოდი და მერე იქიდან ისევ მიმზერდი და ასე გრძელდებოდა თვეები … ხანდახან ლუარსაბივით კედელზე მოსიარულე ბუზს მიაშტერდებოდი და ბავშვივით ცქმუტავდი, მაშინ გავიწყდებოდა რომ მეც ოთახში ვიყავი … ვფიქრობ რომ ზარმაცი ხარ, გიყვარს სითბო და მოფერება, მთელი დღე საწოლზე გორიალი და უზომოდ დიდი ყურადღება … ახლა გაიზარდე … ცოტა შეიცვალე უკვე ზრდასრულის შესახედაობაც გაქვს … დიდი ყოვლისმთქმელი თვალები, პატარა ლამაზი ყურები, კოპწია ცხვირი. ჩემი ხვეწნაც აღარ გინდა, თავად მოდიხარ და თავად მეფერები, ნაზად მეტმასნები ტანზე, სასაცილო ულვაშებს გააცმმაცუნებ და საყვარლად ამომძახებ მიაუს … ასეთი ხარ შენ და ასეთი მიყვარხარ ….

Read Full Post »

შენი პორტრეტი – By Inspectori

აღარ ხარ ანგელოზი…

Read Full Post »

შენი პორტრეტი – By Cheshire_Cat

მოსაღამოვებულზე ნისლიან ჩიხში შევცურე.. სადღაც ახლოს წითელი ნეონით გაკეთებული აბრა “ART-ur’s Bar” ციმციმებდა.. გამეცინა. მაშინ, დიდი ხნის წინ, ასეთი “ფეშენი” სახელი არ ჰქონია აქაურობას, უბრალოდ “არტურას ზაბიგალოვკას” ვეძახდით. წლები მიდიან.. ჭრიალით ვაღებ ძველ, ხის კარებს.
მაგიდებთან აქა–იქ ხალხი იყო მომსხდარი, თითქოს ცოტანი იყვნენ, მაგრამ ოთახი მაინც სიგარეტის კვამლით იყო სავსე. შორეულ კუთხეში Music Box-ი უკრავდა ძველისძველ მუსიკას, იქვე ახლოს კი ცარიელი მაგიდა დავლანდე.
–არტურ, მიდი ერთი ლუდი მომიტანე რა, მიწის თხილიც მოაყოლე– ვთქვი, თითქოს ძველი, მივიწყებული რიტუალი შევასრულე.
–ვაააა, ქავო ია ვიჟუ, დარაგაია… ტი გძე ბილ სთოლქო ვრემენი და? არა, ქაქ ფავზრასლელ, ფაქრასიველ და…

Read Full Post »

შენი პორტრეტი – By Marazmatik

შენი სურათი დიდის ამბით ვინახე წლების მანძილზე ბალიშის ქვეშ მერე კი ერთ დღეს როდესაც ძალიან..
იმდენად ძალიან გამაბრაზე რომ მეგონა მძულდი ავდექი და სულ ნაკუწებად ვაქციე..
ამოვშალე ყველა ის Fოლდერი სადაც შეიძლებოდა შენ,(ჩვენ) სურათებს გადავწყდომოდი..
მობილურშიც კი არ ჩავტოვე პატარა დეტალი რომელიც შენს თავს გამაჰსენებდა მაგრამ..
5წლის მერე აღდგომის დღესასწაულზე ბაბუის საფლავიდან ნელი ნაბიჯით მომავალმა ერთერთ ქვაზე საოცრად ნაცნობი თვალები შევნიშნე..
წამით გაიყინა ქვეყნად ყველაფერი..
თითქოს იმ წამს მივხვდი რა მაკლდა ეს 5 წელი იმისთვის რომ თავი კარგად მეგრძნო..
არადა ოდესღაც შენს განადგურებაზე ვოცნებობდი..
ცრემლმორეულმა მობილური მოვიმარჯვე,შენს პორტრეტს სურათი გადავუღე და გამოვიქეცი..

Read Full Post »

შენი პორტრეტი – by piccolina

შენი პორტრეტი უბრალოდ დავხატე გუშინ
და მერე ისევ დავხიე
შევასრულე ყოველდღიური რიტუალი
ფურცელზე შენი სახე დავხატე
ფუნჯებით
საღებავებით
ფხვნილებით
გამოვიყვანე ლამაზი ნაკვთები
ან ნაკვთები, რომლებიც მე მელამაზება…
ჩრდილები თვალებზე…
წამწამები ისე მკრთალად, თითქოს ჩურჩულითაა ნათქვამი… ძლივს რომ გესმის… ძლივს ხედავ…
თვალების ქვეშ

Read Full Post »

შენი პორტრეტი – By Esmeralda

როცა ამაყად ჩაუვლი გვერდს ჩემს დახატულ პორტრეტს,
შენს პორტრეტს,
სადაც ბევრად უფრო ლამაზი ხარ,
ვიდრე სინამდვილეში,
და იტყვი-‘ეს მე ვარ!’
მე გამეღიმება.
შენ ხარ ეს, დანახული ჩემი თვალებით,
დახატული ჩემი თითებით,
იმაზე ლამაზი
ვიდრე სინამდვილეში,
იმაზე კეთილი,
იმაზე

Read Full Post »

“შენი პორტრეტი” – თემა №8

შენი პორტრეტი

Твой Портрет

Your Portrait

– _ – _ – _ –

პროექტის შემდეგი, რიგით მერვე თემა თქვენ წინაშეა.

პროზა, პოეზია, ნახატები, ფოტოები, digital art, მუსიკა, ვიდეო – ნებისმიერი სახის კრეატივი თემაზე გამოგზავნეთ – artidea.ge@gmail.com

ნამუშევარი თქვენი ნიკითურთ გამოქვეყნდება შესაბამის კატეგორიაში.

ტექსტის ზომას, სურათის ხარისხს და ა.შ. მნიშვნელობა არ ენიჭება. ასევე თავისუფლები ხართ ენის არჩევანში. ერთი ადამიანის მიერ შექმნილი და გამოგზავნილი კრეატივების რაოდენობაც არაა შეზღუდული.

“დავალების” გამოგზავნის ბოლო ვადაა – 24 მაისი, შაბათი, 2008 წელი, 18:00.

Be creative!

Read Full Post »